Reacties
Wil je reageren op deze website of de biografie over Thijs, dan kan dat hieronder. We stellen je reactie zeer op prijs. Alle reacties worden op deze pagina gepubliceerd.
Beschik je over materiaal (foto’s, video’s e.d.) waarvan je denkt dat het op deze site thuishoort, neem dan contact met ons op.
Lieve Aafje, Bram en Diede,
Thijs is nog regelmatig in mijn gedachten. Thijs, uit de groep van Abel op de Twijn. Zijn vrolijke, stralende hoofd met die mooie blauwe ogen en de blonde haren die vaak overeind stonden. Als zijn ogen gingen twinkelen, dan had hij bedacht wat hij wilde gaan zeggen, iets grappigs, of iets slims.. Hij liep hij vaak over van enthousiasme.
Wat een gemis dat hij niet meer in dit leven is, tegelijkertijd is hij nog steeds aanwezig.
Bij jullie, bij heel veel andere mensen, ook bij mij en Abel.
Liefs Marlies
Lieve Aaf, Bram en Diede
zaterdagochtend
vast ritueel
bladeren door de krant
Youp en meer
een klein bericht
treft oog en hart
dag lieve, lieve schat
we houden zielsveel van jou
Thijs
10 jaar geleden
de tijd vliegt
zoveel staat stil
alles gaat door
ik lees het boek
ademloos
luister naar het afscheid
nog eens
raakt in alle vezels
zo herkenbaar
op de grens van
intens omarmen
en verdwalen
how fragile we are
Liefs, Theo
Beste Thijs,
ik heb je niet gekend maar mocht via het boek in volle vlucht meekijken in jouw leven. Hoe bijzonder, hoe sprankelend en ook hoe hartverscheurend. Als je dan als lezer wordt uitgenodigd om te reageren is het eerste dat ik dacht “wat kan ik zeggen?” Hoe kun je ook maar iets zeggen tegen al die mensen die van je houden en je enorm missen? Als omgeving sta je dan voor je gevoel met lege handen, maar ik wil je toch dit zeggen “wie schrijft die blijft”! Niet zoals we willen maar wel voor altijd geborgen in vele harten.
Dank voor dit oprechte boek.
Ellen
Indrukwekkend project en het roept een enorme herkenning op. Zie mezelf weer met mijn ouders bij de kist van mijn broer staan, hetzelfde immense verdriet en een wellicht iets minder grote verbijstering. In de foto’s van Thijs herken ik zijn blik, zeker die vanaf de pubertijd. Iets zegt me dat de strijd die Thijs voerde veel langer duurde dan de laatste maanden, en daar verdient hij erkenning en bewondering voor. Maar ach, dat zijn de aanmatigende oordelen en observaties van een buitenstaander.
Al met al weer een moeilijke maar tegelijk ook waardevolle confrontatie. Veel sterkte, familie.
Zag jullie vandaag met zijn drietjes lopen, gezellig pratend. Wilde vanaf mijn fiets even hallo roepen in jouw richting Bram, maar bedacht toen dat 9 januari een dag is, anders dan alle anderen.
Ook al is het al weer/pas 6 jaar geleden dat Thijs overleed, toch denk ik nog vaak aan die dagen en aan de openheid die jullie betrachtten. Wanneer ik The Pianoman hoor, gaan mijn gedachten altijd terug aan de afscheidsdienst.
Pas nu de website tegengekomen.
Mooi monument, Diede, Aafje en Bram!
Jullie woorden voor Thijs nog een keer beluisterd.
Ik werd er weer helemaal stil van. Jullie openheid, kracht, kwetsbaarheid…
En wat was Thijs een prachtvent.
XXX Felice
Lieve mensen die ik niet ken, als ik Thijs zijn verhaal leest denk ik zo’n leuke jongen, ongelofelijk! Wat een gemis. Er zijn geen woorden voor. Een depressie is voor mij een error in het brein waarin iemand zichzelf heel moeilijk kan helpen. Zo jammer. Ik hoop dat jullie samen de positieve dingen die ik terug lees blijven voelen.
9 januari 2018: 5 jaar geleden alweer. 5 jaar geleden pas.
Vandaag, samen met Lotte in Utrecht. We gaan het over je hebben.
Bram,Aafje,Diede, we denken aan jullie.
Lieve Thijs, de avond voor de 9e januari, 5 jaar geleden nu, het is niet te bevatten. Soms lijkt t lang geleden, soms lijkt t gisteren. Nog altijd denk ik met regelmaat aan je. Je humor, je lach, je energie. Maar ook hoe zwaar je t hebt gehad. Thijs, je hebt voor heel veel mensen veel betekend en dat doe je nog steeds. Door alles wat je gaf en bracht maar ook door je boek, door hoe dat anderen helpt. Ik ben alerter in mijn werk, ook door wat jou is overkomen. Lieve Thijs, waar je ook bent, je hebt rust maar man, wat wordt je gemist. Lieve Bram, Aafje en Diede, heel veel sterkte en liefs xx.
dag ouders en zus van Thijs,
ik wil jullie bedanken voor het ontvangen van het boek “in volle vlucht”. Ik vind het heel bijzonder dat ik het verhaal van deze prachtige jongen heb mogen lezen, als het ware een kijkje heb mogen nemen in het leven van Thijs en dus feitelijk ook van jullie. Het geeft voor mij aan dat jongeren een kwetsbare groep vormen die, ook al lijken ze soms zo groot en volwassen, toch worstelen met het zoeken naar hun eigen identiteit en daarmee worstelen. Zware depressiviteit is niet te onderschatten en het is goed om dat onder de aandacht te brengen. Het lezen van het boek roept de vraag op: “Hoe was zijn leven verder gegaan als hij was blijven leven?”Het is jammer dat er geen vervolg is. Heel erg jammer.
Wat zullen jullie hem missen…..
dag Aafje
heb je verhaal gelezen en was onder de indruk en het raakt me erg doordat ik zelf mijn partner en 2 kinderen heb verloren door zelfdoding jammer dat je niet geloof in een leven na de dood door die kracht kan ik het verwerken in mijn eentje
ik weet zeker dat Thijs van boven mee kijkt en jou genoeg tekens geeft en geloof me verwerken doe je dat nooit je leven word anders maar probeer het een plaats te geven anders blijf je er in hangen en dat is zeker niet de bedoeling van Thijs
wens jullie veel liefde en kracht toe liefs Maria
Lieve familie van Thijs,
Ik kende Thijs niet maar ik heb over jullie gelezen in een tijdschrift. Aangezien ik een moeder ben van een 12-jarige zoon met een zware depressie die een zelfmoordpoging heeft gedaan, raakt jullie verhaal mij op een extra niveau. Zonder eigen ervaring is het al een verhaal om kippenvel van te krijgen. Een getalenteerde kanjer in de bloei van zijn leven die geen uitweg meer zag. Ik kan me er geen enkele voorstelling van maken hoe het voor jullie moet voelen. Ik ken wel de angst van ontdekken dat je zoon niet meer wil leven en ontdekken dat hij daar ook naar gehandeld heeft. Het vervolg van een geslaagde poging ken ik niet maar het moet verschrikkelijk zijn, het ergste wat je als ouders en zus kan meemaken. Ik wens jullie veel sterkte met het dragen van het verlies. Aan het verslag in het tijdschrift te lezen hebben jullie troost gehaald uit de gesprekken met iedereen die Thijs gekend heeft, dat is erg mooi. Het boek ga ik zeker lezen. Thijs lijkt me namelijk heel erg de moeite waard om te leren kennen.
Alhoewel wij ons al heel erg bewust zijn van de depressie van onze zoon, is jullie moed om het verhaal te vertellen en blijven vertellen van Thijs ook voor mij weer een eye-opener. Onze zoon heeft therapie en medicijnen en lijkt na anderhalf jaar hulp eindelijk de goede kant op te gaan. Ik was een beetje in slaap gesust erdoor. “Gelukkig, we zijn er !”. Maar dat is niet zo, we moeten alert blijven, in gesprek blijven. Dat heb ik geleerd door jullie verhaal en ik wil jullie heel erg bedanken voor de openheid en wijsheid. Er is moed en veerkracht voor nodig om persoonlijk verdriet in te zetten voor educatie. Mij hebben jullie in ieder geval al bereikt. Thijs heeft mij bereikt.
Marjo
Lieve Bram, Aafje en Diede,
Dank jullie wel voor het mooie boekje over Thijs. We voelen ons vereerd dat jullie een stukje van zo’n groot verdriet met ons hebben willen delen.
Er zijn geen woorden voor wat je wil zeggen bij zo’n gelegenheid. Dus zeggen we alleen maar:
We werden er stil van.
Boukje en Machiel
Beste Familie,
Wat mooi dat jullie aan t team van Hairstyling Blitzz dit bijzondere boek wilde delen. Die jullie over Thijs hebben laten schrijven. Thijs kwam als kleine jongen bij ons in de salon en werd jaren door zijn vaste kapster Madelon geknipt. Dit was altijd een mooi moment en ze vertelde elkaar leuke verhalen. Daarom is t mooi te lezen wat hem en jullie elkaar gebracht hebben en dat jullie hier door toch kunnen terug kijken met een lach en traan.
Bedankt dat jullie dit gedeeld hebben met ons
Groetjes Miranda en team Blitzz
Alweer vier jaar en een dag geleden dat Thijs besloot te stoppen met zijn leven. Ongelooflijk, zelfs na het lezen van het boek nog maar nauwelijks te begrijpen. Een prachtige vent voor wie de wereld aan zijn voeten lag. Gelukkig heeft hij veel van die wereld mee gemaakt in zijn veel te korte leven.
Het boek vanuit Thijs geschreven grijpt aan, schuurt mijn ziel. Wat knap en dapper dat Bram, Aafje en Diede dit met de wereld hebben willen delen. Zal het een preventieve werking hebben op jonge mensen met een zelfde drang tot zelfdoding? Ik hoop het zo!
Het boek en de website zijn een mooi monumentje voor (het leven van) Thijs; om hem nooit meer te vergeten.
Thijs, Bram,Aafje en Diede. Er is een kaars aan het branden vandaag. Voor Thijs en voor jullie. Warme groet Hanny Simens
Aafje, Bram
Ik denk aan jullie vandaag
Arnold van Dijk
Lieverds, wat een mooie site over Thijs. Heel bijzonder om zo allemaal weer te zien en te herbeleven. Heb genoten van de anamnese, hoewel ik in het begin ook erg moest slikken toen ik Thijs weer zag.
Heel veel sterkte vandaag, wat zijn jullie toch mooie mensen.
Merel
De dood van Thijs heeft mij geschokt en verward. Ik heb sindsdien nog geregeld aan Thijs gedacht. Telkens weer die paradox van sprankelend leven en plotselinge dood. Zelfs zijn levensverhaal heeft mijn verbijstering niet weg kunnen nemen.
Math
Na het lezen van je boek Thijs, ook de site bekeken. Mooi, met zorg en liefde in elkaar gezet. Zo zat jij ook in elkaar. Dat heb ik een beetje als over buurvrouw mee gekregen en gelezen. Woorden na het lezen zijn: hartbrekend, direct en liefdevol. Hoop dat je het goed daar boven hebt. Dikke kus voor je ouders, Diede en voor jou, Natascha
Wat een verhaal! Ontzettend jammer dat Thijs altijd die prachtige niet-ingeloste belofte zal blijven.
Mooi boek geworden jongens, een gedreven omschrijving van energie, aandacht en onvermoede achtergronden. Tegelijk leren we dat niet alles zichtbaar kan zijn, de vele ‘stemmen’ in dit boek illustreren dat ook. Niemand kent alle verhalen, iedereen een deeltje. Belangrijk om je dat te realiseren, in twee richtingen: Thijs heeft een individueel besluit genomen, hoe triest het ook is. Niemand zag dat zo aankomen. De andere kant is dat het illustreert hoe belangrijk het is om met elkaar in gesprek te blijven. En daarbij niets ‘achter’ te houden. Enfin, dat leren we pas achteraf, en de vraag is of we het echt leren …
Beste Bram en Aafje,
Ik kende Thijs niet persoonlijk, maar via Bram heb ik iets van hem meegekregen. Via zijn begrafenis, die overweldigend was, een latere bijeenkomst en soms wat gesprekken met Bram, kwam ik meer over hem te weten. Wat heeft die kerel een “wereldjeugd” gehad. Alles zat hem mee (familie, vrienden, school, sociaal leven). Daarom was ik ook zeer geïnteresseerd, na de geslaagde avond enkele weken geleden, naar zijn verhaal. Deze fantastische biografie spettert aan alle kanten en dat deed Thijs blijkbaar ook. Hij spetterde levensvreugde en -genot.
Bij het hoofdstuk (komt goed) over de ziekte van zijn moeder, bespeur ik de eerste tekenen van zijn innerlijke gevoel. Als het boek vordert, komt langzaam zijn innerlijk wat meer naar voren en komt er een sluier over zijn stralende buitenkant te liggen. Hij nam misschien wel veel te veel hooi op zijn vork (leuke en gekke dingen doen, sport, feesten, drinken, studeren, sociaal bewogen zijn, muziek, etc., etc.). De mogelijkheid bestaat dan dat je jezelf voorbij begint te lopen en opeens een andere kijk op het leven krijgt, die je misschien de verkeerde kant op brengt. Maar dat geheim heeft hij met zich meegenomen. Wat blijft is natuurlijk gemis en verdriet, maar als je in je verdriet aan en over hem denkt, kan je alleen maar lachen en met vreugde terugdenken aan de wijze waarop hij zijn leven heeft geleefd.
Dag lieve allen! Wat is dit boek mooi geworden. Martijn heeft prachtig werk verricht. Het is echt een “Thijs”-boek op een “Thijs”-manier gebracht: levendig, vrolijk, belangstellend, warm, open, tempo, lach, zijn humor, door de snelheid vluchtig soms en veel, heel veel actie. Inderdaad, wat heeft Thijs alles uit het leven gehaald wat er voor hem in zat… de manier waarop het boek geschreven is, sprak mij heel erg aan … Ik heb het boek in stukjes gelezen, het boeide me en zette me ook aan het denken. Stiekem steekt aan het eind van het boek het depressieduiveltje langzaam de kop op en wordt huiveringwekkend zichtbaar. Het boek eindigt in snelheid, letterlijk: “de hoogste versnelling!” ….. en de volgende bladzijde die je leest is vertraagd, beschouwend, heel anders en raakte mij daardoor enorm: weg is de versnelling, weg is Thijs, er is bespiegeling … Wat is dat proces snel gegaan. Wat eeuwig zonde dat Thijs er niet meer is .. Wat een afschuwelijke, eenzame ziekte is depressie…. ik hoop dat veel mensen die hiermee te maken krijgen of het depressieduiveltje herkennen, als jongere of als ouders, de boodschap meenemen, die in het boek zit: Praat erover, heb het erover, kijk en voel. Ieder mens die ten prooi valt aan dit afschuwelijke gevoel en die diepe neergang, dat is er één teveel! Het leed is zo immens groot, ook voor de mensen die achterblijven …
We kennen Thijs vooral als jongetje dat door de tuinen holde. Nu ook een inkijk in zijn verdere leven. Wat een energie! En dan voor de buitenstaander die plotselinge omslag. Wat een verdriet.
Voor de buitenstaander en aan de buitenzijde, een goed uitziende, sportieve, aardige, attente en zorgzame jongeman. Van binnen de strijd om de lat die hoog ligt, te bedwingen, met daarnaast de twijfels, somberheid en angst voor afwijzing. Helaas, zo herkenbaar!
Dank voor de goede gesprekken die wij periodiek met jullie mogen hebben.
Beste familie,
Ik heb Thijs niet gekend, maar wat een verhaal. Wat een vreugde en wat een verdriet. Ik heb vooral gelachen en het verheugde me te lezen dat de grap ‘pik of kont’ ook door de jongere generatie gepraktiseerd wordt. Aan het eind werd ik even stil. Een bijzonder levensverhaal dat erg mooi beschreven is. Groet Laurens
Een prachtig boek! Ik heb Thijs op deze manier een beetje leren kennen. Warm, meelevend en betrokken. Heel bijzonder dat jullie dit hebben gedeeld.
Heel bijzonder om op deze manier een aantal mooie herinneringen aan Thijs terug te lezen. Het boek leest als een trein en geeft een goede indruk van wat een veelzijdige, humoristische en sociaal begane jongen hij was. We zullen hem nooit vergeten…
Lieve Thijs,
Ik ben blij en dankbaar dat ik je gekend heb. En wat is het boek geweldig geworden. Ik heb maar een klein deel van je leven meegemaakt maar toch zoveel herkenning in het boek. Het boek geeft kracht, heeft humor, is met een lach en een traan. Jij als verbindende factor tussen heel veel mensen, zo geliefd en zo puur. Ik zal je niet vergeten en ik denk dat jouw boek veel mensen zal helpen en steunen. Lieve Aafje, Bram en Diede, dank voor jullie openheid en dat ik mee mocht werken aan het boek. Liefs, Michèle ps jij op de piano stukjes spelen uit Amelie Poulain, zo mooi en zal ik nooit zonder tranen kunnen luisteren. En dat hoeft ook niet al hoor ik je zeggen: nou ff niet meer janken Belhamel 😉
Mooi boek over een mooi leven. Fijn dat we Thijs op deze manier in leven kunnen houden in onze herinneringen.
Zo ontzettend jammer dat ik Thijs nooit echt heb gekend. Twee keer heb ik hem gezien. Eén keer op de werkkamer van Bram op het HDI, als een wervelwind kwam hij de kamer binnen. De tweede keer was tijdens een Gala. Daar was hij stil en aandachtig aan het luisteren naar instructies. Door het boek heb ik het gevoel Thijs een beetje te kennen en denk ik zijn stem te kunnen horen. Heel bijzonder boek, veel dank. Liefs, Door
In een adem uitgelezen. Een mooi en bijzonder boek. Blijft zeker in mijn boekenkast staan!
Marga
Lieve Bram en Aafje,
Het boek vond ik fantastisch. Veel herkenning!!
Maar die foto van jullie in het AD.
Liefs, Janneke
Ik heb de biografie met ontzettend veel plezier, genoegen, en verdriet gelezen. Het ontroerde me diep, al brachten de branieverhalen me vaak aan het lachen. Schitterend dat dit boek bestaat, ik heb er van geleerd en ik zal dat voor altijd meenemen. Dank voor het delen van dit prachtige leven.
Lieve familie,
Gisteren zag ik de post over het net uitgekomen boek. Heb het in één ruk uitgelezen. Wat een prachtig boek is het geworden. Dank dat jullie het met de wereld willen delen. Wat een bijzondere jongen moet hij zijn geweest.
Opdat men nooit vergeet.
Lieve Thijs, wat vind ik het fijn dat ik je hierdoor toch een beetje kan leren kennen. Ik zal goed voor je zusje zorgen. Liefs, Anneke